نخستین عکس اختصاصی از سری جدید فیلمبرداری « تردید » کریم مسیحی

 

فیلمبرداری « تردید » همچنان در سینمای رکس لاله زار ادامه دارد

با گذشت بیش از ۱۵ روز از آغاز فیلمبرداری « تردید » ساخته پرفراز و فرود واروژ کریم مسیحی ٬ فیلمبرداری همچنان در سینما رکس لاله زار ادامه دارد و هنوز به غیر از سه بازیگر اصلی فیلم ( بهرام رادان ٬ ترانه علیدوستی و حامد کمیلی ) بازیگر دیگری جلوی دوربین نرفته است . « تردید » در مهر ماه سال گذشته کلید خورد و بیش از ۲۰ درصد آن جلوی دوربین رفت اما به علت خونریزی معده واروژ کریم مسیحی و بستری شدن طولانی مدت وی ٬ « تردید » با یکسال تاخیر و تغییر تهیه کننده اش مجداداً به جریان اقتاد .در طول این مدت بیتا فرهی از بازی در این پروژه استعفا داد و آتش گرگانی بجای وی به گروه بازیگرات « تردید » اضافه شد . محمدرضا فروتن نیز جای خود را به حامد کمیلی داد تا کمیلی بازی در دومین فیلم سینمایی اش پس از فیلم « دوخواهر » را تجربه کند . مهتاب کرامتی، داوود رشیدی، کاوه کاویان، انوشیروان ارجمند، رزا آرایش و ماشاء‌الله شاه‌مرادی دیگر بازیگرانی این فیلم هستند. سعید سعدی تهیه کنندگی « تردید » را بر عهده دارد .

کریم مسیحی در این فیلم با نگاهی آزد به نمایشنامه هملت اثر جاودانه ویلیام شکسپیر قصه جوانی به نام سیاوش را تعریف می کند . پدر سیاوش بر اثر حادثه ای مرده است و عموی او ثروت و امکانات خانوادگی را در دست خود گرفته است . سیاوش به دختر عمه خود مهتاب علاقه دارد . پدر مهتاب مشاور عمومی سیاوش است . سیاوش هنوز از خبر در گذشت پدرش حیران است که خبر عجیب تری می شنود . مادر او قصد دارد با عمویش ازدواج کند . طی ماجرا هایی سیاوش متوجه می شود که مرگ پدرش طبیعی نبوده و او را به قتل رسانده اند . حالا سیاوش برای کشف حقیقت به سراغ دوست قدیمی اش کاوه می رود .

گزارشی از وضعیت «تردید»

سلام

خوبید ؟ خوشید ؟
ببخشید که دیر آپ کردم ولی به جاش خبرها و عکس های خوبی دارم برای شما هواداران گل بهرام عزیز !

فیلم برداری تردید تا ۳ ماه دیگر ادامه دارد !!!

 

 آخرین تغییرات در تازه‌ترین ساخته واروژ کریم مسیحی

تردید: نسخه 1378

جواب این سوال که طلسم هجده ساله بالاخره شکسته خواهد شد یا نه، این روزها در دفتر خیابان بهار جایی که سعید سعدی قصد شکستن طلسم را دارد، جست و جو می‌شود. برگریزان سال قبل بود که خبر رسید واروژ کریم مسیحی در بازگشت از لوکیشن اصلی فیلم دوم‌اش «تردید» دچار خونریزی معده شده و خیلی طول نکشید تا شایعه شود «تردید» متوقف شده است. در میان فیلمسازانی که به وسواس شهره‌اند، این دومین کارگردانی بود که حتی شروع فیلمبرداری‌اش هم تضمین ساخته شدن نبود. به نظر می‌رسید «تردید» همان سرنوشتی را خواهد داشت که «زنگی و رومی» و «چای تلخ» به آن دچار شدند اما ورق برگشت و حالا منتظریم تا نیمه مرداد ماه؛ زمانی که به طور تقریبی برای شروع مجدد فیلمبرداری «تردید» مشخص شده؛ یک وقفه هجده ساله و یک وقفه یازده ماهه، یک هفته انتظار برای دیدن دوباره کریم مسیحی را در پشت دوربین بی‌رنگ می‌کند. آیا بالاخره فیلم دومی پس از «پرده آخر» در کار هست؟ شنیده‌هایمان می‌گوید «هست».

«پرده آخر» تقریباً ستایش شده‌ ترین فیلم جریان سینمای متفاوت ایران از سوی بخش رسمی است. همین دو هفته قبل بود که تلویزیون برای چندین بار فیلم را به نمایش گذاشت و  لحن تحلیل پایانی، ستایش آمیزتر از هر زمان دیگری نشان می‌داد، نخستین فیلم بلند سینمایی واروژ کریم مسیحی و البته فیلم نساختن‌اش در همه سال‌های بعد «پرده آخر» را در چنان جایگاهی نشانده که هرگونه خدشه بر آن غیرممکن به نظر می‌رسد. برای دستیار بهرام بیضایی در سال‌هایی که استادش هم به سختی فیلم می‌ساخت، کنار نشستن و نظاره کردن به نوعی عادت شده بود و هرچند، چهارپنج سال یکبار شنیده می‌شد او فیلمی را جلوی دوربین خواهد برد اما ماجرا بیشتر شبیه همان چیزی بود که در مورد بیضایی هم به آن عادت کرده بودیم. تا فیلم جلوی دوربین نرفته، نباید به دیدنش امیدی داشت. این تجربه آخری که نشان داد شروع شدن فیلم هم دلیل دیده شدن نمی‌شود. می‌دانید حالا و پس از این مدت وقفه، همه تلاش ما بر رسیدن «تردید» به همین جشنواره است؟ دلیلی که باعث شده فیلمساز با همه وسواس‌هایش به تغییر فصل داستان تن دهد و پاییز و زمستان فیلمنامه جای خودش را به تابستان و پاییز داده است. اگر فقط کمی از سخت‌گیری‌های کریم مسیحی شنیده باشید آن وقت خواهید دانست این تغییر تا چه حد معنی خواسته او برای ساخته شدن و اتمام فیلم را می‌دهد.

هرچند شایع است که چیزی در حدود سی درصد از «تردید» گرفته شده است اما این درصد چندان واقعی نیست. از نیمه شهریور ماه که گروه «تردید» در دکورهای سینما رکس مستقر شدند، تا نخستین روزهای شروع ماه مهر که فیلمبرداری متوقف شد در حدود شش سکانس از فیلمنامه فیلمبرداری شده بود که البته یکی از این سکانس‌ها، از مهم‌ترین و سخت‌ترین سکانس های کار بود؛ با این حال اگر بدانیم فیلمنامه «تردید» بیش از صد سکانس دارد و با یک حساب سرانگشتی از حجم سکانس‌ها، می‌توان نتیجه گرفت آنچه جلوی دوربین رفته، در حدود ده درصد از کار نهایی بوده است و این یعنی عملاً شروع دوباره «تردید» با یک فیلمبرداری از نقطه صفر فرق چندانی ندارد. 14 جلسه کار مقابل دوربین عزیز ساعتی در یک لوکیشن ثابت حالا ثمره‌اش تنها نگاتیوهایی است که به کار حاصل نهایی «تردید» نخواهد آمد و عکس‌هایی که جسته و گریخته در نشریات چاپ شده است؛ همین.

 روی آنچه از «تردید» در ذهن دارید، یک مهر «باطل شد» بزنید و ادامه ماجرا را بخوانید.

دیگر کسی جلوی دوربین عزیز ساعتی نخواهد رفت؛ این شاید اصلی ترین تغییر پشت دوربین «تردید: نسخه 1387» باشد. ساعتی که در این سال‌ها ترجیح داده بود کمتر کار کند و جز همکاری ثابت با طهماسب و جبلی پشت دوربین فیلمبرداری نمی‌رفت، می‌توانست با «تردید» دوباره خاطره فیلم‌های مهمی را که پشت دوربین‌اش بوده زنده کند اما حالا و در تعجیل رسیدن فیلم به جشنواره بیست وهفتم فجر، بهرام بدخشانی فیلمبرداری خواهد بود که کنار کریم مسیحی کار می‌کند؛ فیلمبردار «دوئل» و «تقاطع». تغییر دیگر در پشت دوربین، طراح هنری کار است که ملک جهان خزاعی همراه پروژه نخواهد بود و امیراثباتی جمع «دوئل» ‌ای‌های «تردید» تازه را تکمیل خواهد کرد.

اما بازیگران ... بمب خبری اینجا منفجر شد. وقتی شایعه‌ه‌ای زمان فیلمبرداری با بهانه توقف فیلمبرداری تکمیل شد و محمدرضا فروتن از جمع پرستاره بازیگران کنار رفت. این اتفاق حالا در مورد بیتا فرهی هم افتاده که بازیگر دوران تازه نخواهد بود اما ویژگی ادامه پیدا نکردن همکاری کریم مسیحی با فروتن در این است که فروتن یکی از چهار بازیگری بود که در آن پنج شش سکانس فیلمبرداری شده جلوی دوربین رفته بود و یکی از دلایل اصلی فیلمبرداری از ابتدا هم همین مساله است. نکته جالب‌تر بازیگر جایگزین فروتن است: حامد کمیلی؛ که بیشتر به عنوان بازیگری تلویزیونی شناخته می‌شود و هرچند فیزیک و صدای مناسبی دارد اما حضور ممتد و بی‌سلیقه‌اش در سریال‌های تلویزیونی و کارهای متعدد با سیروس مقدم باعث شده سینمایی‌ها چندان رغبتی به کار با او نداشته باشند. هرچند اگر به خاطر بیاورید که جمشید هاشم‌پور دوران «پرده آخر» بازیگر چه فیلم‌هایی بود و کریم مسیحی چه بازی درخشانی از او گرفت، آن وقت می‌شود به کمیلی «تردید» هم امیدوار بود.

دوره تازه فیلمبرداری «تردید» که در واقع آغاز فیلمبرداری با مدیریت بهرام بدخشانی خواهد بود، از نیمه مرداد ماه آغاز می‌شود و ستاره اصلی بهرام رادان خواهد بود. گویا در آن تجربه کوتاه مدت، کریم مسیحی و رادان هر دو از کار با هم راضی بوده‌اند. ترانه علیدوستی، مهتاب کرامتی و جمشید هاشم‌پور هم دیگر بازیگران اصلی کار هستند که از گروه قبل باقی مانده‌اند؛ هر چند از میان این سه، تنها علیدوستی جلوی دوربین رفته بود و کرامتی و هاشم‌پور فقط قرارداد بسته بودند. قصه هم تغییر خاصی نخواهد کرد و تنها همان ماجرای تغییر فصل اتفاق خواهد افتاد. این‌ها یعنی روایت ایرانی «هملت» ساخته خواهد شد و تمام تلاش تهیه کننده تازه بر این است که کار به جشنواره فجر برسد؛ تلاش سعید سعیدی چندان هم غیرمنطقی نیست.

 با نگاهی به آمار نامزدی‌ها و جوایز «پرده آخر» نشان می‌دهد این پرامیدترین پروژه امسال سینمای ایران برای درو کردن سیمرغ‌های بلورین جشنواره‌ای است که هنوز هم معتبرترین جایزه سالانه این سینما به حساب می‌آید.

خسرو نقیبی

منبع : سینما روز

 اگر «تردید» به جشنوراه امسال برسد

خارج از دایره تردید

بدون تردید، « تردید» برای سینمای امروز ایران پروژه مهمی است. اهمیت این پروژه نه در نگاهی محتوایی بلکه در نگاهی کاملا صنعتی معنی ‌می‌شود. در سال 1369 نهمین جشنوراه فیلم فجر اولین فیلم واروژ کریم مسیحی را به نمایش در آورد. فیلم به شکل حیرت انگیزی کامل و در خور ستایش بود. کریم مسیحی به روش مرحوم ساموئل خاچیکیان در یک فضا دیگر نوعی از سینما مغفول مانده جنائی- ایرانی را زنده کرده بود. فیلم به شدت مورد توجه گرفت. غنای فنی و تکنیکی فیلم دهان همه را بسته بود. فیلم در همان جشنوارره رکورد زد. یازده جایزه گرفت. رکوردی که تاکنون دست نخورده است. در اکران اما فیلم به دلایلی کاملا جامعه‌شناسانه شکست خورد. مخاطب ایرانی حال و حوصله همراهی با یک توطئه خانوادگی دقیقِ کاملا نمایشی را نداشت.  در نتیجه فیلم با سر زمین خورد.

 احیای سینمای جنائی ایران در سالهای پایانی دهه شصت اگرچه توسط مردم جدی گرفته نشد اما توسط منتقدان به گرمی پذیرفته شد. برای اولین بار مجله فیلم یک شماره کامل خود را به این فیلم اختصاص داد. اتفاقی که تاکنون برای هیچ فیلم ایرانی دیگری تکرار نشده است.

مهمترین نکته و وجه فیلم غنای تکنیکی آن بود. فیلم‌نامه‌ای سرشار ازجزئیات، روایتی تودرتو، احاطه مولف در اجرای بندبند توطئه در دل فیلم نامه، پرده آخر را به یکی از معدود فیلم‌های ایرانی تبدیل کرده که در فیلم نامه آن همه چیز مانند تار و پود یک بافته دقیق در کنار هم قرار گرفته‌اند. اجرای این فیلمنامه سراسر نکته به شکل اعلایی همچنان در سینمای ایران یکه به نظر می‌رسد. لباس‌ها و مکان‌ها، گریم‌ها و اشیا، بازی‌ها و فیلمبرداری و همه جزئیات تا حد ممکن صیقل خورده و ناب هستند. همه دست اندرکاران این پروژه بهترین کار کارنامه خود را در این کار عرضه کرده‌اند. همه در اوج و همه در نهایت درک و شعور حرفه‌ای خود.

دو هفته پیش که شبکه سوم سیما برای چندمین بار این فیلم را به نمایش گذاشت، باز فیلم بود که می‌تاخت. پرده‌آخر فیلمی قابل اعتنا و نماینده خوبی برای نمایش بلوغ تکنیکی در سینمای ایران برای عرضه است. به عبارت دیگر پرده اخر نمونه خوبی برای موصوف صفت«سینمای ملی» است. حتی شکست تجاری فیلم هم در پروسه نگرش به سینما ملی که این روزها حرف درباره‌اش زیاد شده قابل اعتناست.

وقتی سال گذشته «تردید»» به خاطر بیماری کارگردان متوقف شد، همه در این تگاپو افتادند که در سینمای یک بار مصرف امروز ایرانی تکلیف «تردید» چه خواهد شد. تولیدات امروز سینمای ایران به شدت به ورطه سری‌دوزی گرفتار شده است. کمدی‌ها سخیف در و دیوار سینمای ایران را گرفته‌اند. هر حرکت جدی در تار عنکبوت اکران گرفتار می شود و انگار سینما چیزی است در حد تنقلات بی ضرر و بی فایده. در این میان پروژه «تردید» یک اتفاق برای سینمای ایران است. عبور از مرز روزمرگی نهادینه شده در سینما. دقت و حوصله‌ای که کارگردان به کارش دارد در کنار اهمیتی که بازگشت کریم مسیحی به سینمای ایران خواهد داد، با فضای بساز و بفروشی سینمای ایران کاملا در تضاد است. اهمیت «تردید» از یک سوی دیگر این است که در میانه سینمای بی‌توجه به داخل ایران و سینمای بی‌توجه به فرهنگ، فیلمی ایستاده در مرز باریک بی‌عاری و ولنگاری. اگر «تردید» به جشنوراه امسال برسد بدون شک می‌توان درباره خیلی چیزها دوباره بحث و جدل راه انداخت. می‌توان دوباره پرونده کیفیت را باز کرد. می‌توان دوباره زمین را به زمان دوخت و دور شهر چرخید و از میان این همه مدعی که کاری جز نابودی سینما ندارند، نفس‌کش طلبید. «تردید» پروژه مهمی برای سینمای امروز ایران است .

مینا اکبری

منبع : سینما روز